Fdzfgy

Guadalupestormsvale, Oceanodroma macrodactyla, var ein liten sjøfugl i stormsvalefamilien som i dag tilsynelatande er utrydda. Denne arten var nesten umogleg å skilje frå slektningen sin, arten stormsvale (Oceanodroma leucorhoa). I feltet kunne ein ikkje skilje dei frå kvarandre. I handa kunne guadalupestormsvala vere prega av litt større storleik og bleikare dekkfjører på undervengen.^[1]

Guadalupestormsvala hekka utelukkande på Guadalupeøya utanfor Baja California i Mexico, og truleg spreidde seg i heile regionen utanom hekketida. Hekkesesongen låg mellom sesongane til dei lokale underartene av arten stormsvale, om vinteren Oceanodroma leucorhoa cheimomnestes og sommaren O. l. socorroensis, i samsvar med prinsippet til Gause.^[2]

Hekkinga føregjekk i tåkeskog på toppen av Mount Augusta. I midten av juni hadde nesten alle ungar forlate reirhòlene. Ein fann tre lusartar som parasittar på guadalupestormsvala. Ein av dei tre lusartane har til no ikkje blitt funnen på andre fuglar og synest å vere eit tilfelle av at parasitten blei utrydda saman med verten.^{[treng kjelde]}

Forsvinninga |

Innføringa av kattar til øya desimerte bestanden på slutten av 1800-talet. Ved utgangen av hekkesesongen 1906, vart populasjonen likevel rekna som talrik.^[3] Trass dette vart det notert at

«Dødsrata blant desse fuglane frå herjingane til kattar som har overfalle øya er forferdelege - venger og fjører ligg spreidd i alle retningar rundt reirhòlene langs toppen av Pine Ridge.»^[3]

Dei to siste prøvene vart angjeveleg samla inn mellom 2. mai og 5. mai 1911^[4] og siste registreringa av ei guadalupestormsvale skjedde i 1912.^[5] Før år 2000 var utryddinga ikkje definitivt stadfesta på grunn av forvekslingsfaren med O. leucorhoa i feltet.

Frå juni 4 til 10 juni 2000, vart hekkeområda til guadalupestormsvala endeleg kartlagt på rett tidspunkt. Hadde arten overlevd, ville nyleg flygeferdige ungfuglar vore til stades, og andre teikn på ein nyleg avslutta hekkesesong, som eggeskal og ferske brukte reirhòl med lukta av desse fuglane. I orda til ekspedisjonen sin leiande forskar, Exequiel Ezcurra, San Diego Natural History Museum, heiter det:

«Vi søkte grundig etter guadalupestormsvala, men klarte ikkje å finne ho. Diverre er vi no meir klår til å innrømme at arten faktisk er utrydda. Aldri sidan 1920-talet, har så mykje leiteinnsats vore vigd til denne arten. På ulike tider såg meir enn 10 forskarar etter den unnvikande skapningen. Han var rett og slett ikkje der.»^[1]

Kjelder |

Referansar |