Kurfyrstedømet Mainz



















































Kurfürstentum Mainz
Kurfyrstedømet Mainz

Statar i Det tysk-romerske riket






← Franconia
780–1803
↓












Flagg
Våpen
Flagg
 Våpen


Hovudstad
Mainz

Styreform
Fyrstedøme

Historisk periode
Mellomalderen
 - Bispedømet oppretta
Romartida
 - Utvida område,
   opphøgd til
   erkebispedøme


780–782
 - Utvida område
983
 - Erkekanslar
1251
 - Mainz gjort til fristad
 1242–1462
 - Republikken Mainz
 18. mars – 23. juli 1793
 - Tysk mediatisering
 1803











Føregjengar
Etterfølgjarar





Franconia
Hertugdømet Franken
























Mont-Tonnerre
Flag of France.svg

Fyrstedømet Aschaffenburg
Blank.png

Storhertugdømet Hesse
Flagge Großherzogtum Hessen ohne Wappen.svg

Hertugdømet Nassau
Flagge Herzogtum Nassau (1806-1866).svg

Kongedømet Preussen
Flag of the Kingdom of Prussia (1803-1892).svg



Erkebispedøme Mainz (tysk Erzbistum Mainz) eller Kurfyrstedømet Mainz (tysk Kurfürstentum Mainz eller Kurmainz) var eit viktig kyrkjeleg og sidan verdsleg kurfyrstedøme i Det tysk-romerske riket mellom 780–782 og 1802. I hierarkiet til den romersk-katolske kyrkja var erkebiskopen av Mainz primas Germaniae, representanten til paven nord for Alpane. Utanom Roma er Stolen i Mainz den einaste andre stolen som vert omtalt som «Den heilage stolen», sjølv om dette namnet er sjeldan nytta om Mainz.


Erkebispedømet var eit viktig kyrkjeleg fyrstedøme i Det tysk-romerske riket. Det bestod av fleire ikkje-samanhengande landområde med område nær Mainz på begge sider av Rhinen, område langs elva Main oppfor Frankfurt (med distriktet Aschaffenburg); Eichsfeld-regionen i Niedersachsen og Thüringen; og områda kring Erfurt i Thüringen. Erkebiskopen var òg tradisjonelt kurfyrste og erkekanslar i Tyskland, og leiar av valkollegiet frå 1251 til 1803.




Innhaldsliste






  • 1 Historie


  • 2 Biskopar og erkebiskopar


    • 2.1 Biskopar av Moguntiacum, 80–745


    • 2.2 Erkebiskopar av Mainz, 745–1251


    • 2.3 Kurfyrstar av Mainz, 1251–1803




  • 3 Kjelder





Historie |


Bispestolen vart oppretta i romartida, i byen Mainz, som hadde vore ein romersk provinshovudstad kalla Moguntiacum. Bispedømet vart først viktig då det fekk status som erkebispedøme i 780-782. Dei første biskopane før 300-talet har legendariske namn, og starta med Crescens. Den første stadfesta biskopen av Mainz var Martinus i 343. Mainz vart først viktig då St. Boniface vart biskop i 747. Boniface var tidlegare ein erkebiskop, men denne tittelen gjekk ikkje til bispestolen før etterkomarane hans, Lullus.[1]


I 1802 mista Mainz status som erkebispedøme. I sekulariseringa som følgde Reichsdeputationshauptschluss i 1803, vart setet til kurfyrsten Karl Theodor von Dalberg flytta til Regensburg, og kurfyrstedømet mista områda sine i vest til Frankrike, medan dei austlege områda langs Main nedanfor Frankfurt gjekk til Hessen-Darmstadt og Nassau, og Eichsfeld og Erfurt gjekk til Kongedømet Preussen. Dalberg fekk halde Aschaffenburg-området som Fyrstedømet Aschaffenburg. I 1810 slo Dalberg Aschaffenburg, Frankfurt, Wetzlar, Hanau og Fulda saman og danna det nye Storhertugdømet Frankfurt. Dalberg gjekk av i 1813 og i 1815 delte Wienerkongressen områda hans mellom Kongedømet Bayern, Kurfyrstedømet Hessen-Kassel, Storhertugdømet Hessen og fristaden Frankfurt.


Det moderne bispedømet Mainz vart grunnlagd i 1802, innanfor områda til Frankrike og i 1814 vart området utvida inn i Hessen-Darmstadt.




Biskopar og erkebiskopar |








Biskopar av Moguntiacum, 80–745 |



  • Crescens ca. 80–103

  • Marinus ca. 103–109

  • St. Crescentius ca. 109–127

  • Cyriacus ca. 127–141

  • Hilarius ca. 141–161

  • Martin I ca. 161–175

  • Celsus ca. 175–197

  • Lucius ca. 197–207

  • Gotthard ca. 207–222

  • Sophron ca. 222–230

  • Heriger I ca. 230–234

  • Ruther ca. 234–254

  • Avitus ca. 254–276

  • Ignatius ca. 276–289

  • Dionysius ca. 289–309

  • Ruprecht I ca. 309–321

  • Adalhard ca. 320s

  • Lucius Annaeus ca. 330s

  • Martin II ca. 330s – ca. 360s

  • Sidonius I ca. late 360s – ca. 386

  • Sigismund ca. 386 – ca. 392


  • Theonistus eller Thaumastus[2]

  • Lupold ca. 392 – ca. 409

  • Nicetas ca. 409 – ca. 417

  • Marianus ca. 417 – ca. 427

  • Aureus ca. 427 – ca. 443

  • Eutropius ca. 443 – ca. 467

  • Adalbald

  • Nather

  • Adalbert (I)

  • Lantfried

  • Sidonius II ? – ca. 589

  • Siegbert I ca. 589–610

  • Ludegast ca. 610–615

  • Rudwald ca. 615

  • Lubald ? fl. ca. 625

  • Siegbert II

  • Gerold ?–743

  • Gewilip ca. 743 – ca. 745


Erkebiskopar av Mainz, 745–1251 |




  • Heilage Bonifatius 745–754


  • Lullus 754–786 (første verkelege erkebiskop av Mainz)


  • Richholf 787–813


  • Adolf 813–826


  • Odgar 826–847


  • Rabanus Maurus 848–856


  • Karl 856–863


  • Ludbert 863–889


  • Sunderhold 889–891


  • Hatto I 891–913


  • Herigar 913–927


  • Hildebert 927-937


  • Fredrik 937–954


  • William 954–968


  • Hatto II 968–970


  • Rudbrecht 970–975


  • Willigis 975–1011


  • Erkanbald 1011–1021


  • Aribo 1021–1031


  • Bardo 1031–1051


  • Luitpold 1051–1059


  • Siegfried I 1060–1084


  • Wezilo 1084–1088


  • Rudhart 1088–1109


  • Adalbert I von Saarbrücken 1111–1137


  • Adalbert II von Saarbrücken 1138–1141


  • Markholf 1141–1142


  • Henry I 1142–1153


  • Arnold von Selenhofen 1153–1160


  • Christian I 1160–1161 opposing…

    • Rudolf of Zähringen 1160–1161



  • Konrad I av Wittelsbach 1161–1165


  • Christian I 1165–1183

  • Konrad I av Wittelsbach (restored) 1183–1200


  • Luitpold von Scheinfeld 1200–1208


  • Sigfried II von Eppstein 1200–1230 (in opposition to 1208)


  • Sigfried III von Eppstein 1230–1249


  • Christian III von Weisenau 1249–1251


Kurfyrstar av Mainz, 1251–1803 |



  • Gerhard I von Daun-Kirberg 1251–1259

  • Werner II von Eppstein 1260–1284

  • Heinrich II von Isny 1286–1288

  • Gerhard II von Eppstein 1286–1305


  • Peter av Aspelt 1306–1320

  • Matthias von Buchek 1321–1328

  • Heinrich III von Virneberg 1328–1337

    • Baldwin av Luxembourg 1328–1336, administrator



  • Gerlach von Nassau 1346–1371

  • Johann I von Luxemburg-Ligny 1371–1373

  • Ludwig von Meissen 1374–1379

  • Adolf I von Nassau 1379–1390

  • Konrad II von Weinsberg 1390–1396

  • Johann II von Nassau 1396–1419
    • Joffrid von Leiningen 1396–1397 (i opposisjon)


  • Konrad III Wild- und Rheinsgraf zum Stein 1419–1434


  • Dietrich I 1434–1459


  • Dieter von Isenburg 1460–1461


  • Adolf II von Nassau (or Adolf III) 1461–1475


  • Dieter von Isenburg (restored) 1476–1482

  • Albert II 1482–1484


  • Bertold von Henneberg-Römhild 1484–1504


  • Jacob of Liebenstein 1504–1508


  • Uriel von Gemmingen 1508–1514


  • Albert III von Brandenburg 1514–1545


  • Sebastian of Heusenstamm 1545–1555


  • Daniel Brendel of Homburg 1555–1582


  • Wolfgang von Dalberg 1582–1601


  • Johann Adam von Bicken 1601–1604


  • Johann Schweikhard von Kronberg 1604–1626


  • Georg Friedrich von Greiffenklau 1626–1629


  • Anselm Casimir Wambold von Umstadt 1629–1647


  • Johann Philipp von Schönborn 1647–1673


  • Lothar Friedrich von Metternich-Burscheid 1673–1675


  • Damian Hartard von der Leyen-Hohengeroldseck 1675–1678


  • Karl Heinrich von Metternich-Winneburg 1679


  • Anselm Franz von Ingelheim 1679–1695


  • Lothar Franz von Schönborn 1695–1729


  • Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg 1729–1732


  • Philipp Karl von Eltz-Kempenich 1732–1743


  • Johann Friedrich Karl von Ostein 1743–1763


  • Emmerich Joseph von Breidbach zu Bürresheim 1763–1774


  • Friedrich Karl Joseph von Erthal 1774–1802


  • Karl Theodor von Dalberg 1802–1803


Kjelder |




  • Denne artikkelen bygger på «Archbishopric of Mainz» frå Wikipedia på engelsk, den 19. januar 2012.

    • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:





  1. ↑ Sante, Georg Wilhelm (1937). «Bonifatius und die Begründung des Mainzer Bistums». Historisches Jahrbuch 57: 157–97. 


  2. ↑ "Theomastus (or Thaumastus) was bishop of Mainz in the early fifth century."(Gregory of Tours, Glory of the Confessors: Glory of the Confessors. Translated by Raymond Van Dam (Liverpool University Press, 1988), 40n). This figure is mentioned by Gregory of Tours: “Theomastus was noted for his holiness in accordance with the meaning of his name, and he is said to have been bishop of Mainz. For some unknown reason, he was expelled from Mainz and went to Poitiers. There he ended his present life by remaining in a pure confession.”(Gregory of Tours, Glory of the Confessors: Glory of the Confessors. Translated by Raymond Van Dam (Liverpool University Press, 1988), 39).










-

Popular posts from this blog

Olav Thon

Image
Olav Thon Fødd 29. juni 1923 Ål Yrke forretningsdrivande Olav Thon på Commons Olav Thon (fødd 29. juni 1923) er ein norsk, stort sett sjølvlært forretningsmann, fødd i Ål i Hallingdal, som har gjort store pengar på særleg kjøp, bygging og utvikling av fast eigedom, mellom anna kjøpesentre, hotell og restaurantar, i både Noreg og somme andre land. Han vart Ridder av 1. klasse av St. Olavs Orden i 2003, og er som ivrig friluftsmann æresmedlem i Den Norske Turistforening etter å ha ytt store økonomiske bidrag til foreininga sine hytter og ruter i fjellet. Han er kjend for alltid å gå med ei karakteristisk strikkelue. Olav Thon i samtale med Trond Helleland på sentralbanksjefens årstale i februar 2016 I ung alder reiste Olav Thon til Newcastle for å lære seg engelsk, og han var seinare ei tid i Sveits, der han gjorde forretningar i import og eksport. Deretter tok han til å kjøpe faste eigedomar i Noreg med stor økonomisk suksess, verksemda voks snøgt og v
Read more

Waikiki

Image
Denne artikkelen kan ha godt av ein språkvask , som reinskar opp målføringa og/eller innfører same språkstilen overalt. Denne artikkelen kan ha godt av ei opprydding for å nå ein høgare standard og/eller for å verta i tråd med standardoppsettet. Sjå korleis du redigerer ei side og stilmanualen for hjelp. Waikiki Land   USA Stat Hawaii Stad Honolulu Wikimedia Commons: Waikiki Utsyn over Waikiki Waikīkī er ein bydel i Honolulu, sør på øya Oahu, som er ei av Hawaii-øyane. Waikīkīstranda er ein av dei meste berømte strendene i verda. Waikīkī strekkjer seg langs stillehavskysten og har ei rekkje velrenommerte hotell. Bydelen er Hawaii-turismens høyborg. På Waikīkī Beach står ei statue av den lokale sportsstjerna Duka Kahanamoku. Kjelder | Denne artikkelen bygger på «Waikiki» frå Wikipedia på bokmål, den 4. november 2018. Denne artikkelen manglar kjelder eller referansar . Hjelp Wikipedia med å finna truverdige kjelder
Read more

Hudsonelva

Image
Hudson elv Land   USA Område New York Sideelvar Mohawk Lengd 507 km Middelvassføring 606 m³/s Munning Upper New York Bay i Atlanterhavet Elvene Hudson og Mohawk med nedbørsområdet markert med gult. Wikimedia Commons: Hudson River Hudsonelva ( Hudson River ) mohikansk Muh-he-kun-ne-tuk ) er ei elv i USA. Ho renn hovudsakleg gjennom delstaten New York, men markerer også ein del av grensa mellom New York og New Jersey. Hudsonelva har namn etter Henry Hudson, ein engelskmann som utforska elva i 1609. Hudsonelva sett frå Bear Mountain Bridge. Kjelda til elva er Tear-of-the-Clouds-sjøen i Adirondackfjella. Ved Albany renn Mohawk-elva saman med henne, og deretter renn ho nesten rett sørover til ho munnar ut i Atlanterhavet mellom Manhattan i New York og New Jersey. Eriekanalen, som blei opna den 26 oktober 1825, bind saman Hudsonelva og Eriesjøen, slik at byane ved Dei store sjøane fekk vasstilgang til A
Read more