Morfem (frå fransk morphème , etter mønster av fonem ) er ei abstrakt eining i lingvistikken som visr til det minste språklege elementet som gjev tyding eller grammatisk funksjon. [1] Omgrepet har røter innanfor strukturalistisk lingvistikk. Det blir i dag brukt på to ulike måtar, den eine går attende via Leonard Bloomfield til Jan Baudouin de Courtenay, og den andre til Charles Hockett. For de Courtenay er morfem eit ord eller ein del av eit ord (suffiks, prefiks) som ikkje kan delast inn i mindre delar. [2] Bloomfield held fast på kjernen i morfemomgrepet til de Courtenay , og ser på morfemet som den minste meiningsberande eininga i språket . Hockett, på si side, ser på morfemet ikkje som ein berar av meining, men som meininga sjølv. Innhaldsliste 1 Det bloomfieldske morfemet 2 Det hockettske morfemet 3 Samanblanding av dei to konsepta 4 Problem med morfemomgrepet 5 Døme på bruk av det bloomfieldske morfemet 6 Fotnoter 7 Litteratur Det bl
