Fdzfgy

Fig. 1 Etterklangskurve.

Etterklangstid (T60{displaystyle T_{60}}) er ei parameter som vert nytta som eit mål på etterklangen i rom, som konsertsalar, auditorium, etc., men òg i andre rom der ein lyttar til musikk eller tale. Ein eksiterer då rommet med akustisk energi og måler kor lang tid det tek før lydintensiteten har falle med 60 dB, som tilsvarar ein faktor på 106{displaystyle 10^{6}}. Etterklagstida vert difor ofte kalla T60{displaystyle T_{60}}. I praksis er det lydtrykket som vert målt; 60 dB tilsvarar då ein faktor på 103{displaystyle 10^{3}}.

Fig. 1 framstiller lydtrykknivået Lp{displaystyle L_{p}} som funksjon av tid t. Nivået er normalisert, slik at ein startar med eit nivå på 0 dB. Eksitasjonssignalet vert stengt av ved tidspunktet t1{displaystyle t_{1}} og t2{displaystyle t_{2}} er det tidspunktet lydtrykksnivået er redusert med -60 dB. Etterklangstida er da definert som

T60=t2−t1.{displaystyle T_{60}=t_{2}-t_{1}.}

Fig. 1 syner at etterklangskurva er lineær. I praksis er ikkje det alltid tilfelle, men det er nyttig å framstilla kurva slik for å syna prinsippet.

Bereging av etterklanhstida |

Det finst fleire metodar for å beregna etterklangstida i «store rom».

Sabin-formelen |

Den eldste metoden er Sabin sin formel^[1]:

T60Sab=(0.161 m−1)VSTα¯,{displaystyle T_{60}^{Sab}={frac {(0.161{mbox{ m}}^{-1})V}{S_{T}{bar {alpha }}}},}

der V{displaystyle V} er volumet til rommet (i m3{displaystyle ^{3}}), ST{displaystyle S_{T}} er arealet av alle flatene i rommet (i m2{displaystyle ^{2}}) og α¯{displaystyle {bar {alpha }}} er gjennomsnittsverdien av absorpsjonskoeffisienten til flatene i rommet. Formelen til Sabin kan òg uttrykkast

T60sab=(0.161 m−1)VA,{displaystyle T_{60}^{sab}={frac {(0.161{mbox{ m}}^{-1})V}{A}},}

der 'A' er absorbsjonsarealet. Formelen til Sabin er berre brukbar når α¯<0.3{displaystyle {bar {alpha }}<0.3}. Han forekjem likevel i fleire standardar.

Norris-Eyring-formelen |

Norris-Eyring-formelen,

T60ne=−(0.161 m−1)VSTln⁡(1−α¯),{displaystyle T_{60}^{mbox{ne}}={frac {-(0.161{mbox{ m}}^{-1})V}{S_{T}ln(1-{bar {alpha }})}},}

gir fornuftige verdiar for T60{displaystyle T_{60}}, sjølv for store verdiar av α¯{displaystyle {bar {alpha }}}. For små verdiar av α¯{displaystyle {bar {alpha }}} gir han same T60{displaystyle T_{60}} som formelen til Sabin.

Millington-Settes-formelen |

Millington-Settes-formelen er enda ein måte å rekna ut T60{displaystyle T_{60}} på:

T60ms=−(0.161 m−1)VΣi=1NSiln⁡(1−α1){displaystyle T_{60}^{mbox{ms}}={frac {-(0.161{mbox{ m}}^{-1})V}{Sigma _{i=1}^{N}S_{i}ln(1-alpha _{1})}}}

Millington-Settes-formelen stemmer betre med målingar enn Norris-Eyring-formelen i rom med stor absorpsjonskoeffisient.

Referansar |