Marki
Marki (frå fransk marquis) er ein arveleg høgadeleg tittel i fleire europeiske land og dei tidlegare koloniane deira. Tittelen blir òg brukt tradisjonelt til å attgje kinesiske og japanske titlar av tilsvarande rang.
I dei fleste landa som brukar tittelen er markitittelen under hertug og over greve/jarl. Ei kvinne som er tittelinnehaver eller er gift med ein marki blir kalla ei markise.[1] Forma «markisinne» vert nokre gonger bruka feilaktig på norsk, men finst på svensk og nederlandsk.; i nokre tilfelle blir dette òg brukt om dottera til ein marki.
Historie |
Den opphavlege tittelen var den tyske Markgraf, markgreve, som vart brukt i Det tysk-romerske riket. Dette var ein greve som kontrollerte grenseområde (frå marker, germansk for «grense»). Fordi grenseområda var både viktige og meir krevjande å styre enn andre område fekk dei utvida fullmakter, og vart dermed ståande over vanlege grevar.
Frå omkring 1300, moglegvis tidlegare, vart tittelen teken i bruk i England, men då utan tydinga «greve i grenseområde». Dermed hadde markitittelen som ein eigen tittel mellom greve/jarl og hertug oppstått.
Kjelder |
- Denne artikkelen bygger på «Marki» frå Wikipedia på bokmål, den 22. april 2012.
Fotnotar
↑ «markise» i Nynorskordboka.
Fyrstelege og adelege titlar | ||
---|---|---|
Keisar og keisarinne · konge og dronning · kurfyrste og kurfyrstinne · storhertug og storhertuginne · erkehertug og erkehertuginne · hertug og hertuginne · storfyrste og storfyrstinne · markgreve og markgrevinne · marki og markise · fyrste og fyrstinne · greve og grevinne · vicomte og vicomtesse · baron og baronesse · friherre og friherrinne · riddar og dame · herre og frue |