Enstatitt
Enstatitt | |
| |
Generelt | |
---|---|
Kategori | Inosilikat |
Kjemisk formel | MgSiO3 |
Strunz-klassifisering | 09.DA.05 |
Krystallsymmetri | Ortorombisk dipyramidal H-M-symbol: (2/m 2/m 2/m) Romgruppe: P bca |
Einingscelle | a = 18.23 Å, b = 8.84 Å, c = 5.19 Å; Z = 8 |
Identifikasjon | |
Farge | Kvit, grå, grøn, gul eller brun - fargelaus i tynne delar. |
Krystallform | prismatisk krystallar, vanlegvis lamellert, trådaktig, eller massiv |
Krystallsystem | Ortorombisk |
Tvilling | Enkel and lamellert på [100] |
Kløyv | god/tydeleg på [210] |
Brot | Ujamn |
Fastleik | Sprø |
Mohs hardleiksskala | 5 til 6 |
Glans | glasaktig, perleaktig på kløyv |
Strekfarge | grå |
Transparens | Gjennomskinneleg til ugjennomsiktig |
Spesifikk vekt | 3.2–3.3 |
Optiske eigenskapar | |
Optiske eigenskapar | Toaksa (+) |
Brytingsindeks | nα = 1.650–1.668; nβ = 1.652–1.673; nγ = 1.659–1.679 |
Dobbeltbryting | δ = 0.009–0.011 |
Pleokroisme | bleik grøn til bleik oransje |
2V-vinkel | 55–90° |
Kjelder | [1][2][3] |
Enstatitt er eit rombisk pyroksenmineral som består av magnesiumsilikat, Mg2Si2O6, ofte med ein del jarn (jfr. bronzitt
og hypersthen). Mineralet er fargelaust, gulaktig, grønleg eller brunleg og finst i mange ulike bergartar (mafiske og ultramafiske magmatiske bergartar, ein del høgmetamorfe bergartar og meteorittar).
Særleg store krystall er kjent frå apatittgangar i Bamble og i olivinsteinsførekomstar på Sunnmøre og i Nordfjord. Namnet kjem av at mineralet står i mot varme.
Kjelder |
- Raade, Gunnar. (14. februar 2009). Enstatitt. I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/enstatitt.
↑ Handbook of Mineralogi
↑ Mindat
↑ Webmineral data