Fdzfgy

Aaron Thibeaux «T-Bona» Walker (28. mai 1910–16. mars 1975) var ein USA-amerikansk bluesartist (gitarist, songar, pianist og komponist). Han er rekna som ein av dei sentrale pionerane innan bruk av elektrisk gitar.

Liv |

Walker var av afro-amerikansk og cherokee-avstamming. Foreldra Rance Walker og Movelia Jimerson var begge musikarar. Bluesartisten Blind Lemon Jefferson var ein ven av familien,^[2] og Walker var ofte med som hjelpemann når Jefferson var rundt på speling.^[1] Walker lærte å spela gitar, ukulele, banjo, fiolin, mandolin og piano av stefaren Marco Washington.^[1]

I 1929 platedebuterte Walker med ein single på Columbia, «Wichita Falls Blues»/«Trinity River Blues». Han opptredde då under namnet «Oak Cliff T-Bone». På midten av 1930-talet spelte han på klubbar i Los Angeles, tidvis som songar og gitarist i jazzorkestret til Les Hite.^[2]

Walker gifta seg med Vida Lee i 1935. Dei hadde tre born saman.

På 1940-talet og byrjinga av 50-talet kom ei rekkje plater med den etter kvart veldefinerte låten til Walker, blant anna «Mean Old World», «Call It Stormy Monday (But Tuesday Is Just as Bad)», «T-Bone Shuffle» og «Let Your Hair Down, Baby, Let's Have a Natural Ball».

Det kom ingen nye plater i siste halvdel av 50-åra. I 1960 kom likevel «T-Bone Blues», spelt inn i fleire omgangar i 1955, 1956 og 1959. Mot slutten av karrieren gav Walker så ut nokre kritikarroste plater, som «I Want a Little Girl», «Good Feelin'» (Grammy-pris 1971) og «Fly Walker Airlines».

Walker arbeidde heile tida med toppmusikarar, blant anna Teddy Buckner (trompet), Lloyd Glenn (piano), Billy Hadnott (bass) og Jack McVea (tenorsax).

I 1974 og 1975 hadde Walker fleire slag, og han døydde av lungebetennelse i mars 1975. Han er gravlagt i Inglewood i California.

Innverknad og omtale |

Chuck Berry har omtalt Walker og Louis Jordan som dei som har påverka han mest. Walker var òg ein tidleg helt for Jimi Hendrix, og fleire av Hendrix sine spesialitetar – som speling med tennene – hadde Walker utført før han.^[2]

The Allman Brothers Band hadde «Stormy Monday» som eit av sina favoritt live-nummer.

I 1980 blei Walker vald inn posthumt i Blues Hall of Fame, og i 1987 i Rockens æresgalleri (kategorien «tidleg innverknad»).^[3]

Bladet Rolling Stone rangerte han som nr. 47 på ei liste over toppgitaristane gjennom tidene.

Utgjevingar |

(utval)

• 
  T-Bona Blues, Atlantic (1960)


• 
  Good Feelin', Polydor (1970)


• 
  Fly Walker Airlines, Polydor (1973)


• 
  Very Rare, Reprise (1975)


• 
  The Complete Imperial Recordings 1950–1954, Imperial/EMI (1991)


• 
  T-Bona Shuffle (1998) – samlealbum

Kjelder |