Sabbat
Sabbat (frå latin sabbatum og gresk σαββάτων) frå hebraisk שַׁבָּת šabbāt, 'kvile'), er ei nemning for den sjuande dagen i veka, og heilagdagen i jødisk tradisjon, i Unitarforbundet, adventistkyrkja og i enkelte andre kristne kyrkjesamfunn.
Om jødisk sabbatsfeiring, sjå Sjabbát.
Ordet «sabbat» vert òg bruka i overført tyding om regelmessig kvile, som i «sabbatsår» (kvileår med skifte av gjeremål).
Kristen sabbatsfeiring |
I den eldste kristne kyrkja tok etterkvart feiringa av Jesu oppstode på søndagen over for den gamle jødiske skikken med å halde den sjuande dagen heilag.
Etter reformasjonen fanst det fleire små grupper kristne som ut frå eit ønskje om å finne attende til den sanne, opphavlege kristendommen, òg byrja å halde den sjuande vekedagen heilag, ut frå det bodordet Gud hadde gjeve i Bibelen.[1] På 1600-talet utvandra grupper av sjuandedagsbaptistar til Amerika og grunnla kyrkjelydar der. Då adventistkyrkja vart grunnlagt på midten av 1800-talet, forkynte dei at den sjuande dagen (laurdagen) var heilagdag, på grunnlag av bodet dei fann i Bibelen, eit bod som gjekk heilt attende til skapinga.[2]
«Og den sjuande dagen fullferda Gud det verket han gjorde, og kvilde, den sjuande dagen, etter alt verket han hadde gjort. Fyrste mosebok, 2, 2-3 (Studentmaalaget si bibelumsetjing, 1921) |
Kjelder |
- Rolf H. Kvinge/Per W. Nærheim «Syvende-dagsadventistsamfunnet» i Kristne kirker og samfunn Tapir forlag 1993 ISBN 82-519-1137-0
- Nils Bloch-Hoell Konfesjonskunnskap Gyldendal Norsk Forlag 1975 ISBN 82-05-06214-5
Referansar |
↑ 2. Mos. 20,10
↑ 1. Mos. 2,3
