Planetarisk tåke
Planetariske tåker er emisjonståker som blir danna når stjerner med nokre solmassar kastar av seg dei ytre laga av plasma medan dei døyr. Atoma i tåka blir ioniserte av den sterke strålinga frå stjerna i midten som er ein kvit dverg. Når iona tek opp att elektron blir det sendt ut lys som resulterer i den synlege tåka.[1]
Planetariske tåker ekspanderer medan den sentrale stjerna blir svakare og er difor kortvarige; ein reknar med at levetida kan målast i titusenar av år. [1]
Namnet kjem av at mange planetariske tåker kunne sjå ut som planetar i teleskopa på 1700-talet.[1]
Bilete |
Kattaugetåka, NGC 6543
Helikståka, NGC 7293
Ringtåka, M57
NGC 5315
Maurtåka, Mz 3
Bakgrunnsstoff |
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Planetarisk tåke
- Artikkel om planetariske tåker av Knut Jørgen Røed Ødegaard
Kjelder |
↑ 1,01,11,2 «Planetary nebula», artikkel i Philip's Astronomy Encyclopedia s. 310-311
|