Pleonast
Pleonast | |
Generelt | |
---|---|
Kategori | Oksydmineral Spinellgruppa Spinel structural group |
Kjemisk formel | (Mg,Fe)Al2O4 |
Identifikasjon | |
Farge | Forskjellig; raud til blå til lilla, mørk grøn, brun, svart |
Krystallform | Kubisk, åttesidig |
Krystallsystem | Isometrisk |
Kløyv | Utydeleg |
Brot | Muslig, ujamn |
Mohs hardleiksskala | 7.5–8.0 |
Glans | glasaktig |
Strekfarge | Kvit |
Transparens | Gjennomsiktig til gjennomskineleg |
Spesifikk vekt | 3.6–3.9 |
Optiske eigenskapar | |
Optiske eigenskapar | Isotrop |
Brytingsindeks | 1.770-1.780 |
Pleokroisme | Fråverande |
Oppløyselegheit | ingen |
Andre eigenskapar | Ikkje-magnetisk, ikkje-radioaktiv, stundom fluorescerande (raud) |
Pleonast og ceylonitt vert ikkje rekna som eigne mineral, og er ein jernhaldig spinell, (Mg,Fe)Al2O4. Dei finst mellom anna i gneisar og gabbroar og dessutan i skarn, som i Arendal og Kristiansand.
Gjennomsiktige varietetar i lysare, grøne og blå fargar brukast som smykkesteinar.
Ceylonitt vart først oppdaga på øya Ceylon, dagens Sri Lanka, innstøypt i kalkspat i lag med pyritt og glimmer.
Kjelder |
- Pleonast. (11. mars 2012). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/pleonast.