153 Hilda
 Banen til 153 Hilda i blått. Dei raude banane høyrer til planetane. Den ytste planeten i denne animasjonen er Jupiter. | ||
| Oppdaging A | ||
|---|---|---|
| Oppdaga av | J. Palisa | |
| Oppdaga dato | 2. november 1875 | |
Alternative namn B | ||
| Kategori | Hovudbeltet (Hilda) | |
| BaneelementCJPL | ||
| Epoke | ||
Solfjerne (aphel, Q) | 4,533 AE | |
Solnære (perihel, q) | 3,412 AE | |
Stor halvakse (a) | 3,973 AE | |
Eksentrisitet (e) | 0,141 | |
Omløpsperiode (P) | 7,92 år | |
Gjennomsnittleg anomali (M) | ||
Banehelling (i) | 7,83° | |
Lengda til oppstigande knute (Ω) | ||
Perihelargument (ω) | ||
| Fysiske eigenskapar | ||
| Dimensjonar | 170,6 km | |
| Rotasjonsperiode | 5,11 t | |
| Albedo | 0,062 | |
| Spektralklasse | C | |
Absolutt storleiksklasse: | 7,48 | |
153 Hilda er ein veldig stor asteroide i det ytre av hovudbeltet. Av di han er samansett av primitivt karbonhaldig materiale har han ei veldig mørk overflate.
Hilda gjev namn til ein asteroidefamilie kalla Hilda. Han er ikkje ein ekte asteroidefamilie sidan medlemane ikkje har eit felles opphav. I staden er dei låst i eit 2:3 baneresonansforhold med Jupiter.
Hilda blei oppdaga av J. Palisa den 2. november 1875.
Hilda okkulterte ei stjerne den 31. desember 2002. Hendinga blei observert ifrå Japan.
Asteroiden har ein lyskurve med svært låg amplitude, noko som indikerer at han er rund.
Småplanetnavigatør | |
|---|---|
152 Atala · |
| ||||||||||
